Boothbay, Maine.. voor mij gaat dat avontuur zeer binnenkort beginnen! Welteverstaan op maandag 21 juni twothousandandten! Om 14.55 uur verlaat ik de Nederlandse bodem, om vervolgens 15.10 uur lokale tijd in Londen te landen. Uiteindelijk land ik volgens de planning om 20.50 uur in Boston en dat is 02.50 uur Nederlandse tijd. Na twee maanden daar vertoefd te hebben, sta ik op zaterdag 21 augustus om 14.10 uur weer te trappelen op Schiphol.
Trouwens nog een heel gedoe om twee maanden Camp Counseler te zijn op Camp Knickerbocker. Formulieren uitprinten voor de gemeente om een Verklaring Omtrent Goed gedrag (VOG) te halen, formulieren plus de VOG naar the USA sturen. Daarop wachten en ondertussen heb ik vandaag een afspraak gemaakt met de Amerikaanse ambassade in Amsterdam om daar een werkvisum aan te vragen. Wel gewaagd, ik heb een afspraak gemaakt met de ambassade, zonder dat ik de formulieren uit Amerika nog heb. En geen formulieren, geen visum. Maar ja, wat moet ik anders? Vlucht omboeken? Nee! Maar wonder boven wonder krijg ik vrijdag de formulieren en ga ik dinsdag op weg naar de ambassade. Wat een geluk! Beetje cliffhangerverhaal is dit, Toni en Marjolein kunnen erover meepraten! ;-)
Op Camp Knickerbocker komen kinderen waarvan de ouders vaak overdag werken. Het is een dagkamp en op deze manier hebben de kinderen een leuke dagbesteding. 's Ochtends vroeg komen ze en aan het einde van de middag gaan ze weer richting huis. Ik ben counseler bij de Puffins, de 7/8-jarige. Echt een superleuke leeftijd is dat en ik kan echt niet wachten!
Verder heb ik natuurlijk spulletjes gehaald voor kamp. Over geluk gesproken, laat het dit jaar net het WK zijn en alle winkels vergeven zijn van de oranjegekte. Ik heb mijn slag geslagen en ben teruggekomen met aaaaaallemaal Hollandse spullen. Van toeters, oranje haarspray, oranje ballonnen, oranje pruik en haarband, schmink, oranje bloemenkrans, oranje dobbestenen, WK-pennen, tot een oranje overall! Ook wel iets Kattuks hoor, zoals Kattukse sleutelhangers en klompjes.
Mijn gastgezin voor de komende twee maanden zijn de Fullers. In 2004 was er een Amerikaanse groep op uitwisseling naar Nederland voor de biketrip en ik was het gastgezin van Mary Fuller. In 2006 gingen er Katwijkse jongeren richting Boothbay en dit keer was Mary's familie mijn gastgezin. Ik vind het daarom superleuk dat ik weer terug mag naar hun gezin en ik kan hier ook niet op wachten om ze weer te zien! Wat ook heel leuk is, is dat er dit jaar weer een groep Katwijkse jongeren naar the States gaan. Zoals het er nu voorstaat, zal ik af en toe met ze meegaan als leiding!
Ik treed in de voetsporen van onder andere Toni en Marjolein. Als voorproefje kun je hun blog lezen uit 2007, zodat je kan zien wat ik kan verwachten. Zie http://www.toonandleininthestates.blogspot.com/ voor een hoop foto's en verhalen!
Verder houd ik jullie op deze manier op de hoogte van mijn bewogen leven in Boothbay. Ik vind het leuk om stukjes te schrijven, dus hopelijk kan ik ze veel maken als ik daar ben. Maar zonder voorbehoud natuurlijk, ik weet niet hoe druk ik het ga krijgen.
En qua zenuwachtigheid? Ik heb meer te kampen met heuse zwermen, dan met een paar vlindertjes in mijn buik!
We'll keep in touch!
xx Dagmar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten