Foto's!!

Ik zal een paar hoogtepunten uit mijn fotoverzameling halen en ze zoveel mogelijk toelichten. De foto's van hier zijn van het begin dat ik hier ben tot nu. Vanaf nu zal ik ze in de blogs zetten, bij het verhaal waar ze horen! ;)

Dit welkomsbord staat in the Y. Dit is het gebouw van de YMCA Boothbay. (Dit is niet hetzelfde als Camp Knickerbocker). Ik was hier met Cindy om Morgan Dorsey op te halen en Cindy wees me op het onderste gedeelte van het bord! ;)
Gaaf toch?! :D

Hier zijn Sam (links in oranje) en Chuck (rechts in rood) aan het werk wat ik eerder had verteld in een vorige blog.

Koen kwam effe langs bij de Fullers!

Boothbay Harbor by night! Is het niet prachtig?

Boothbay Playhouse. De kinderen (dit zijn niet de mijne) ondertussen vermaken met spelletjes.

Camp Knickerbocker: the Dock waar de kano's en kayaks zijn.

Het YMCA-busje waarmee we naar the Baldwin Centre gaan. Zo heet de plek waar de kinderen kunnen klimmen en abseilen.

Woesj, daar abseilt er eentje naar beneden.

Dit is het huis waar ik twee maanden verblijf. Die fiets trouwens, is na jaren weer uit de schuur gehaald. Alleen de remmen deden het niet, die staat er dus voor de sier.

Alle kampkinderen kregen de opdracht om hun pavillion te versieren in '4th of July' style. Mijn groep, the lynx, werd derde! Dit is een voorbeeld van 1 van de meiden denk! ;)

V.l.n.r. Chuck, Jeanne, Amy en Sam. Voordat we gingen eten, waren we op het water aan het vissen.

Amy en Sam.

Morgan en een paar kinderen van the Lynx.

Vlaggen hijsen met Joe en Whitney. Als je goed kijkt, zie je een puntje Amerikaanse vlag bij Joe in het midden. De Amerikaanse vlag hangt een paar meter boven de NL vlag en de YMCA vlag.

Thema van week 2: Wild Wild West. Dit is tevens de winnaar die het beste verkleed was!

Schieten!!

The waterfront van Camp Knickerbocker. Het eerste gedeelte wat aan het 'strand' ligt, heet het shallow-gedeelte. Wat dus ondiep betekent. Het achterste gedeelte is het diepe gedeelte.

Okay, hier MOEST ik een foto van maken. Om zeker te zijn dat elk kind dat in het water gaat er weer veilig uitkomt, hebben ze een bodyboard-systeem. Het gele gedeelte zijn alle campers, en dat is weer onderverdeeld in de verschillend groepen. Elk kind heeft zijn eigen 'tag' met naam erop en een rood of groen plakbandje. Kinderen met een oranje plakbandje, mogen alleen in het ondiepe. Degene met een groene mogen zowel in het ondiepe, als het diepe. Het kind komt naar ons (the counselors) toe en ze zeggen ons dat ze in het water gaan. Een oranje kind hangen we automatisch aan het oranje gedeelte en de groene moeten ons zeggen in welk gedeelte ze gaan. Kinderen die op het land blijven, hangen we in het blauwe gedeelte. Zo weten we waar iedereen is en twee keer per zwemperiode roept the lifeguard "Bodycheck!" De lifeguards tellen de kinderen in het ondiepe en diepe water en de counselors tellen de tags op het bord om te kijken of het aantal overeen komt. Ook moeten de kinderen altijd een buddy hebben, ze mogen niet alleen in het water. Ik heb een keer al meegemaakt dat er alarm was geslagen omdat er een kind miste. Er gaat dan een toeter af en per groep rent er 1 counselor naar the waterfront en dan gaan ze met een net op de bodem zoeken. Gelukkig was het vals alarm, er was per ongeluk 1 tag bijven hangen van een andere groep, terwijl dat kind al uit het water was.
En ik moest serieus ook een test doen voordat ik in het groene gedeelte mocht zwemmen!

Dit is de onheilspellende klimmuur waar ik het over had!

Joe met de witte hoed, Whitney de sportcounselor in het blauwe shirt, Kim achter het stuur en Stephen gevaarlijk aan het doen.